SZWAJCARIA – REJON MATTERHORNU (ZERMATT)
Najbardziej popularne regiony narciarskie w Szwajcarii to: Alpy Berneńskie, Gryzonia, Meiringen-Hasliberg, Tessyn, Wallis.
Matterhorn to najpóźniej zdobyty szczyt alpejski ze względu na trudności wynikające podczas podejmowania licznych prób wejścia na niego, a także na swój odstraszający wygląd. Jako pierwsza dokonała tego siedmioosobowa załoga Edwarda Whympera, i to po kilku nieudanych próbach, w 1865 roku. Wówczas w drodze powrotnej zginęły cztery osoby, które spadły w przepaść. Matterhorn położony jest w paśmie Alp Walijskich, które leżą na pograniczu Włoch oraz Szwajcarii. Z wierzchołka Matterhornu opadają cztery wybitne granie: grań Hörnli, grań Lion, grań Zmütt oraz grań Furgen. Matterhorn jest górą wynoszącą 4478 m n.p.m. wysokości. Stanowi nie lada wyzwanie dla pasjonatów wspinaczki górskiej. Jednakże nie jest to miejsce dla niedoświadczonych amatorów, ze względu na zmienne warunki pogodowe oraz ogromne połacie lodu, jak i ruchomego śniegu.
Tymczasem u podnóża tejże wielkiej góry leży urocza miejscowość szwajcarska, Zermatt. Jest to doprawdy idylla dla zapalonych miłośników sportów zimowych. Na turystów czeka tutaj wiele hoteli, restauracji, barów, a także przytulnych chatek, z niezwykle przyjazną obsługą. Również na jedzenie, które jest serwowane w tym regionie, nie ma co narzekać. Oczywiście, wszystko po „szwajcarskiej” cenie, a więc drogo, szczególnie dla mieszkańców Europy Środkowo-Wschodniej, w tym dla Polaków. Dodatkowa wada – długa podróż. Co trzeba wiedzieć, to to, iż w Zermatt nie poruszają się żadne samochody, więc takowych z pewnością tam nie ujrzymy. Spowodowane jest to specyficznym ukształtowaniem terenu, bowiem Zermatt położone jest w niezwykle długiej i wąskiej dolinie, wobec czego ekolodzy, w obawie o zdrowie tamtejszych mieszkańców, zaapelowali o wykluczenie różnych pojazdów z ruchu w tym miejscu. Powód tego jest taki, iż spaliny wydobywające się z samochodów, natychmiast opadałyby i zatruwały powietrze, wobec czego tubylcy narzekaliby wciąż na brak tlenu. Pozwolenie na ruch mają więc tutaj wyłącznie pojazdy uprzywilejowane. Tak więc, aby dojechać do Zermatt, należy zostawić samochód w sąsiednich wioskach. Niemniej jednak miasteczko to ma swój niepowtarzalny klimat. Jest wymarzonym miejscem dla zapalonych narciarzy, bowiem stoki mają połączenie z włoską Cervinią. Turyści posiadają więc naprawdę wybór tras o różnych stopniach trudności, niezwykle korzystne warunki pogodowo-śniegowe ze względu na dużą ilość dni słonecznych. I oczywiście – te widoki! Wierzchołki najbliższych szczytów przeważnie znajdują się na wysokości około 4000 m n.p.m., zaś teren narciarski jest najwyżej położonym w Europie – dochodzi do wysokości 3989 m n.p.m. Z tego też względu co roku do Zermatt ściągają rzesze turystów, głodnych wrażeń i prawdziwej adrenaliny. Najdłuższy zjazd ma tutaj 15 km długości, o średnim stopniu trudności, łączy Klein Matternhorn i Zermatt, gdzie różnica wysokości wynosi 2265 metrów. Natomiast zjazd najtrudniejszy znajduje się na terenie narciarskim Schwarsee – Trockener Steg – Klein Matternhorn, posiada 3,3 km długości (różnica poziomów 696 m). Sezon trwa tutaj średnio od listopada do maja. Mamy tu do wyboru 40 różnych wyciągów, obsługujących razem 150 km tras narciarskich (w tym: 50 km dla początkujących, 69 km o średnim stopniu trudności oraz 31 km dla tych najbardziej zaawansowanych), na co składa się: 21 wyciągów orczykowych, 8 wyciągów krzesełkowych, 11 wyciągów kabinowych oraz jeden wyciąg zaczepowy.
Popularne Miejsca Narciarskie w Szwajcarii
| Portes du Soleil | Engelberg | Davos | St. Moritz | Zermaat | Interlaken |
| Gstaad | Leukerbad | Wallis | Arosa | Les 4 Valles | Crans Montana |
| Saas Fee | Samnaun | Gryzonia | Matterhorn | Andermatt | Silvretta |
Tymczasem u podnóża tejże wielkiej góry leży urocza miejscowość szwajcarska, Zermatt. Jest to doprawdy idylla dla zapalonych miłośników sportów zimowych. Na turystów czeka tutaj wiele hoteli, restauracji, barów, a także przytulnych chatek, z niezwykle przyjazną obsługą. Również na jedzenie, które jest serwowane w tym regionie, nie ma co narzekać. Oczywiście, wszystko po „szwajcarskiej” cenie, a więc drogo, szczególnie dla mieszkańców Europy Środkowo-Wschodniej, w tym dla Polaków. Dodatkowa wada – długa podróż. Co trzeba wiedzieć, to to, iż w Zermatt nie poruszają się żadne samochody, więc takowych z pewnością tam nie ujrzymy. Spowodowane jest to specyficznym ukształtowaniem terenu, bowiem Zermatt położone jest w niezwykle długiej i wąskiej dolinie, wobec czego ekolodzy, w obawie o zdrowie tamtejszych mieszkańców, zaapelowali o wykluczenie różnych pojazdów z ruchu w tym miejscu. Powód tego jest taki, iż spaliny wydobywające się z samochodów, natychmiast opadałyby i zatruwały powietrze, wobec czego tubylcy narzekaliby wciąż na brak tlenu. Pozwolenie na ruch mają więc tutaj wyłącznie pojazdy uprzywilejowane. Tak więc, aby dojechać do Zermatt, należy zostawić samochód w sąsiednich wioskach. Niemniej jednak miasteczko to ma swój niepowtarzalny klimat. Jest wymarzonym miejscem dla zapalonych narciarzy, bowiem stoki mają połączenie z włoską Cervinią. Turyści posiadają więc naprawdę wybór tras o różnych stopniach trudności, niezwykle korzystne warunki pogodowo-śniegowe ze względu na dużą ilość dni słonecznych. I oczywiście – te widoki! Wierzchołki najbliższych szczytów przeważnie znajdują się na wysokości około 4000 m n.p.m., zaś teren narciarski jest najwyżej położonym w Europie – dochodzi do wysokości 3989 m n.p.m. Z tego też względu co roku do Zermatt ściągają rzesze turystów, głodnych wrażeń i prawdziwej adrenaliny. Najdłuższy zjazd ma tutaj 15 km długości, o średnim stopniu trudności, łączy Klein Matternhorn i Zermatt, gdzie różnica wysokości wynosi 2265 metrów. Natomiast zjazd najtrudniejszy znajduje się na terenie narciarskim Schwarsee – Trockener Steg – Klein Matternhorn, posiada 3,3 km długości (różnica poziomów 696 m). Sezon trwa tutaj średnio od listopada do maja. Mamy tu do wyboru 40 różnych wyciągów, obsługujących razem 150 km tras narciarskich (w tym: 50 km dla początkujących, 69 km o średnim stopniu trudności oraz 31 km dla tych najbardziej zaawansowanych), na co składa się: 21 wyciągów orczykowych, 8 wyciągów krzesełkowych, 11 wyciągów kabinowych oraz jeden wyciąg zaczepowy.
Najbardziej popularne miejscowości narciarskie w Szwajcarii to: Adelboden, Aletsch, Arosa, Braunwald, Brienz-Meiringen-Hasliberg, Brig Belalp, Brigels Waltensburg Andiast, Château-d’Oex/Rougemont, Crans-Montana, Davos, Disentis Sedrun, Elm-Sernftal, Engelberg-Titlis, Fribourg Region, Goms, Gotthard Oberalp Arena, Gstaad Saanenland, Heidiland, Jungfrau Winter, Jura Vaudois, Klewenalp-Stockhütte, Klosters, Laax, Lenk-Simmental, Lenzerheide, Les Diablerets, Leukerbad, Leysin/Les Mosses, Lötschberg, Malbun, Melchsee-Frutt, Nendaz, Portes du Soleil – Chablais, Saas-Fee (Saas Valley), Savognin, Sierre – Anniviers, Sils, Sion Region, St. Moritz, Stoos, Sörenberg, Ticino, Toggenburg, Verbier – Val de Bagnes, Villars-Gryon, Zermatt, Zürich. Kwitnie tutaj nie tylko turystyka zimowa ale także turystyka letnia.
Grindelwald jest jedyną miejscowością w regionie Alp Berneńskich, do której można dotrzeć samochodem. Z kolei połączenie z innymi górskimi miejscowościami zapewnia mu górska linia kolejowa, którą przejazd dostarcza niezapomnianych wrażeń zarówno dla narciarzy, jak i dla innych odwiedzających. Tereny narciarskie rozciągają się tu aż do wysokości 2970 m n.p.m. Miejscowość ta stanowi także bazę do wycieczek pieszych – wytyczono tu około 90 km szlaków, wśród alpejskich szczytów i krystalicznych jezior.
Wergen to jeden z bardziej znaczących ośrodków zimowych w Alpach Breneńskich, chlubiący się towarzystwem znanego szczytu Lauberhorn, na którego stokach niejednokrotnie odbywały się zawody alpejskiego Pucharu Świata. Należy on ponadto do tych miejscowości alpejskich, gdzie poruszać się można jedynie pieszo, konno lub samochodem o napędzie elektrycznym, ponieważ samochody spalinowe nie mają tu dostępu. Ten teren narciarski oferuje 27 tras o łącznej długości 102 km, głównie dla narciarzy średniozaawansowanych – 58 km, obsługiwanych przez 7 wyciągów orczykowych, 8 – krzesełkowych oraz jeden gondolowy, wszystkie o łącznej przepustowości 22 000 os./h.
Muren to renomowana wioska narciarska, leżąca w rejonie Jungfrau, w której zainstalowano pierwszy w Alpach Breneńskich wyciąg. Tutaj też odbywają się największe na świecie zawody narciarskie dla amatorów „Inferno”. Jednym z bardziej znanych obiektów tej miejscowości jest obrotowa restauracja „Piz Gloria” na szczycie Schilthron. Teren ten obok tras trudnych – 5 km tras oferuje także trasy dla średniozaawansowanych i początkujących narciarzy zjazdowych – po 15 km tras, które czasami bywają zatłoczone.
Masyw Jungfrau, który obejmuje trzy powyższe ośrodki narciarskie, jest jednym z najbardziej znanych i powszechnie kojarzonych miejsc w Szwajcarii (hasło reklamowe całego regionu to „Top of Europe”). Dominuje on nad okolicą bielą wszechobecnych tu lodowców i skalnych ścian, wśród których najsłynniejsza jest północna ściana Eigeru licząca ponad 1800 m wysokości. Na południe od grzbietu łączącego trzy najbardziej znane szczyty okolicy położony jest z kolei największy w Alpach lodowiec – Aletsch. Region ten sięgający do 2900 m n.p.m. obsługiwany jest łącznie przez 44 wyciągi, w tym 10 kabinowych i 20 krzesełkowych, które uzupełnia gęsta sieć kolejek zębatych, z których najsłynniejsza dociera do przełęczy pomiędzy Jungfrau i Mönchem (Jungfraujoch – 3454 m n.p.m.) – jest to najwyżej położona stacja kolejowa w Europie.
Klosters – ten znany ośrodek narciarski położony w szwajcarskim rejonie Gryzonia, na wysokości 1200 – 2844 m n.p.m., połączony jest szlakami narciarskimi z centrum narciarskim Davos. Do tego regionu przynależą: Gotschna/Parsenn oraz Madrisa, na których istnieje możliwość skorzystania ze 170 km świetnie przygotowanych tras (46 km tras trudnych, 78 km tras o średniej trudności oraz 46 km tras dla narciarzy początkujących), obsługiwanych przez 10 wyciągów orczykowych, 7 gondoli i 12 wyciągów krzesełkowych.
Laax – ta miejscowość położona na osłoniętym od wiatru, słonecznym tarasie w Gryzonii, która wraz z ośrodkami Flims i Falera tworzy rozległy teren narciarski Alpenarena (lub inaczej Biała Arena). Teren ten ma do zaoferowania 200 km dobrze przygotowanych tras o różnym stopniu trudności oraz 29 wyciągów. Słoneczne zjazdy podzielone są według stylu jazdy użytkowników, tak więc zarówno początkujący, średniozaawansowani, jak i fani głębokiego śniegu znajdą odpowiedni dla siebie teren zjazdowy. Popularnością cieszą się trasy Piz Vorab, La Siala i Crap Sogn Gion uznawane za program obowiązkowy.
Poza narciarstwem zjazdowym znajduje się tu także 60 km szlaków wędrownych, 60 km tras przeznaczonych dla narciarzy biegowych oraz 6 km tras zjazdów saneczkowych. Dodatkowym atutem regionu jest lodowiec otwarty od października do końca kwietnia.
Bad Soul – to stacja narciarska położona na wysokości od 1250 do ok. 2800 m n.p.m., gdzie funkcjonują dwa wyciągi kabinowe, wyciąg z krzesełkami 6 osobowymi i 3 wyciągi czterokrzesełkowe. Narciarze mają tu do dyspozycji około 80 km tras zjazdowych o wszystkich stopniach trudności. Jednak pobyt w Bad Scuol polecamy jest głównie rodzinom z dziećmi, z uwagi na to, iż na terenie ośrodka przygotowane są specjalne trasy dla dzieci o odpowiednim stopniu trudności, szkółki narciarskie oraz główne atrakcje – centrum rozrywki Fun-Park z Halfpipe oraz Wildride-Run i Carving High-Way. Skorzystać tu można również ze stoku saneczkowego o długości 4 km, który wiedzie ze stacji Tarasp do Vulpery. Stacja ta słynie również z ośrodka rehabilitacji Engadin Bad Scoul oraz z Parku Narodowego.
Meiringen – Hasliberg. To najwyższa stacja, która znajduje się na wysokości 2430 m n.p.m. Łącznie teren ten oferuje 70 km tras zjazdowych, obsługiwanych przez 6 wyciągów orczykowych, 4 krzesełkowe i 4 linowe oraz 35 km przygotowanych tras dla narciarzy biegowych. Jedna z najpiękniejszych, ale i trudnych tras biegowych wiedzie z Meiringen do Magisalp. Z kolei dla narciarzom alpejskim proponowany jest zjazd 5-kilometrową trasą FIS z Planplatten o różnicy poziomów 1185 m. Szczególną atrakcją terenu, przeznaczoną dla snowboardzistów jest snow park z Halfpipe i Funpark Jumps. Z kolei na biernych narciarzy czekają tu łyżwy, narty turowe, paralotniarstwo, saneczkarstwo, a także wyprawa do słynnego skansenu w Ballenbergu, położonego 8 km od Meiringen.
Grindelwald jest jedyną miejscowością w regionie Alp Berneńskich, do której można dotrzeć samochodem. Z kolei połączenie z innymi górskimi miejscowościami zapewnia mu górska linia kolejowa, którą przejazd dostarcza niezapomnianych wrażeń zarówno dla narciarzy, jak i dla innych odwiedzających. Tereny narciarskie rozciągają się tu aż do wysokości 2970 m n.p.m. Miejscowość ta stanowi także bazę do wycieczek pieszych – wytyczono tu około 90 km szlaków, wśród alpejskich szczytów i krystalicznych jezior.
Wergen to jeden z bardziej znaczących ośrodków zimowych w Alpach Breneńskich, chlubiący się towarzystwem znanego szczytu Lauberhorn, na którego stokach niejednokrotnie odbywały się zawody alpejskiego Pucharu Świata. Należy on ponadto do tych miejscowości alpejskich, gdzie poruszać się można jedynie pieszo, konno lub samochodem o napędzie elektrycznym, ponieważ samochody spalinowe nie mają tu dostępu. Ten teren narciarski oferuje 27 tras o łącznej długości 102 km, głównie dla narciarzy średniozaawansowanych – 58 km, obsługiwanych przez 7 wyciągów orczykowych, 8 – krzesełkowych oraz jeden gondolowy, wszystkie o łącznej przepustowości 22 000 os./h.
Muren to renomowana wioska narciarska, leżąca w rejonie Jungfrau, w której zainstalowano pierwszy w Alpach Breneńskich wyciąg. Tutaj też odbywają się największe na świecie zawody narciarskie dla amatorów „Inferno”. Jednym z bardziej znanych obiektów tej miejscowości jest obrotowa restauracja „Piz Gloria” na szczycie Schilthron. Teren ten obok tras trudnych – 5 km tras oferuje także trasy dla średniozaawansowanych i początkujących narciarzy zjazdowych – po 15 km tras, które czasami bywają zatłoczone.
Masyw Jungfrau, który obejmuje trzy powyższe ośrodki narciarskie, jest jednym z najbardziej znanych i powszechnie kojarzonych miejsc w Szwajcarii (hasło reklamowe całego regionu to „Top of Europe”). Dominuje on nad okolicą bielą wszechobecnych tu lodowców i skalnych ścian, wśród których najsłynniejsza jest północna ściana Eigeru licząca ponad 1800 m wysokości. Na południe od grzbietu łączącego trzy najbardziej znane szczyty okolicy położony jest z kolei największy w Alpach lodowiec – Aletsch. Region ten sięgający do 2900 m n.p.m. obsługiwany jest łącznie przez 44 wyciągi, w tym 10 kabinowych i 20 krzesełkowych, które uzupełnia gęsta sieć kolejek zębatych, z których najsłynniejsza dociera do przełęczy pomiędzy Jungfrau i Mönchem (Jungfraujoch – 3454 m n.p.m.) – jest to najwyżej położona stacja kolejowa w Europie.
Klosters – ten znany ośrodek narciarski położony w szwajcarskim rejonie Gryzonia, na wysokości 1200 – 2844 m n.p.m., połączony jest szlakami narciarskimi z centrum narciarskim Davos. Do tego regionu przynależą: Gotschna/Parsenn oraz Madrisa, na których istnieje możliwość skorzystania ze 170 km świetnie przygotowanych tras (46 km tras trudnych, 78 km tras o średniej trudności oraz 46 km tras dla narciarzy początkujących), obsługiwanych przez 10 wyciągów orczykowych, 7 gondoli i 12 wyciągów krzesełkowych.
Laax – ta miejscowość położona na osłoniętym od wiatru, słonecznym tarasie w Gryzonii, która wraz z ośrodkami Flims i Falera tworzy rozległy teren narciarski Alpenarena (lub inaczej Biała Arena). Teren ten ma do zaoferowania 200 km dobrze przygotowanych tras o różnym stopniu trudności oraz 29 wyciągów. Słoneczne zjazdy podzielone są według stylu jazdy użytkowników, tak więc zarówno początkujący, średniozaawansowani, jak i fani głębokiego śniegu znajdą odpowiedni dla siebie teren zjazdowy. Popularnością cieszą się trasy Piz Vorab, La Siala i Crap Sogn Gion uznawane za program obowiązkowy.
Poza narciarstwem zjazdowym znajduje się tu także 60 km szlaków wędrownych, 60 km tras przeznaczonych dla narciarzy biegowych oraz 6 km tras zjazdów saneczkowych. Dodatkowym atutem regionu jest lodowiec otwarty od października do końca kwietnia.
Bad Soul – to stacja narciarska położona na wysokości od 1250 do ok. 2800 m n.p.m., gdzie funkcjonują dwa wyciągi kabinowe, wyciąg z krzesełkami 6 osobowymi i 3 wyciągi czterokrzesełkowe. Narciarze mają tu do dyspozycji około 80 km tras zjazdowych o wszystkich stopniach trudności. Jednak pobyt w Bad Scuol polecamy jest głównie rodzinom z dziećmi, z uwagi na to, iż na terenie ośrodka przygotowane są specjalne trasy dla dzieci o odpowiednim stopniu trudności, szkółki narciarskie oraz główne atrakcje – centrum rozrywki Fun-Park z Halfpipe oraz Wildride-Run i Carving High-Way. Skorzystać tu można również ze stoku saneczkowego o długości 4 km, który wiedzie ze stacji Tarasp do Vulpery. Stacja ta słynie również z ośrodka rehabilitacji Engadin Bad Scoul oraz z Parku Narodowego.
Meiringen – Hasliberg. To najwyższa stacja, która znajduje się na wysokości 2430 m n.p.m. Łącznie teren ten oferuje 70 km tras zjazdowych, obsługiwanych przez 6 wyciągów orczykowych, 4 krzesełkowe i 4 linowe oraz 35 km przygotowanych tras dla narciarzy biegowych. Jedna z najpiękniejszych, ale i trudnych tras biegowych wiedzie z Meiringen do Magisalp. Z kolei dla narciarzom alpejskim proponowany jest zjazd 5-kilometrową trasą FIS z Planplatten o różnicy poziomów 1185 m. Szczególną atrakcją terenu, przeznaczoną dla snowboardzistów jest snow park z Halfpipe i Funpark Jumps. Z kolei na biernych narciarzy czekają tu łyżwy, narty turowe, paralotniarstwo, saneczkarstwo, a także wyprawa do słynnego skansenu w Ballenbergu, położonego 8 km od Meiringen.